Eksamen

Die jaar is besig om tot ‘n einde te kom.  Kersversierings pronk in elke winkelvenster, kinders raak opgewonde oor ‘n seevakansie en studente skryf eksamen. 

Ek het pas my eerste vraestel voltooi – die maklikste van die drie vakke. 

Hoewel die voorafgaande dae se geleerdery uitmergelend is, jou oë drie van als begin sien en jy nie jou nek kan beweeg van die überspasmas nie, is dit maar ‘n vulletjie vergelykend met die skrywery self. 

‘n Saal gepak met duisende stresbolle wat angstig notas vir ‘n laaste keer deurgaan en die agterkante van penne kou soos pandas aan bamboes, is die milieu vir die senutergende vraestel wat jou te wagte is. 

Indien jy die hitte van die saal kan deurstaan en dit tóg regkry om die eksamen te voltooi, is dit alles tevergeefs … jy kan nie uit jou sitplek opstaan nie.  Student A voor jou se stoel is styf teen jou beknopte tafeltjie gedruk, en sodra jy ‘n sentimeter agtertoe skuifel steur jy Student B aan wie se tafel jy stamp.

Dit is dan dus die rede vir die skaafmerke op my knieë: ek het onderdeur die tafel geglip.