Dié Nobelprys vir Literatuur wenner pak die boek aan deur die oë van 'n jong skrywer wat navorsing doen om 'n biografie van John Coetzee te skryf. Die konsep is puik en word deur ou dagboekinskrywings, notas en onderhoude met belangrike mense in Coetzee se lewe, gevorm.
Verbasend word daar nie baie klem gelê op Coetzee se lewe in die akademie of as skrywer nie, maar eerder op sy onvermoë om verhoudings te hê - nie net met vroue nie, maar ook met familielede en vriende. Die konsep van fisiese werk en die satisfaksie wat daarmee gepaard gaan, kom ook deurgaans na vore.
J.M. Coetzee is een van Suid-Afrika se voorste skrywers en word wêreldwyd erken as 'n voorloper van anti-apartheid in literatuur.
“A book should be an axe to chop open the frozen sea inside us.”
“How many of the ragged workingmen who pass him in the street are secret authors of works that will outlast them: roads, walls, pylons? Immortality of a kind, a limited immortality, is not so hard to achieve after all. Why then does he persist in inscribing marks on paper, in the faint hope that people not yet born will take the trouble to decipher them?”
No comments:
Post a Comment